صندلی‌هایی که باعث شکایت تماشاچی‌ها شدند! (تأثیر صندلی بر تجربه تماشاگر)

چرا صندلی سالن اهمیت زیادی دارد؟

وقتی صحبت از تجربه سینما یا یک سالن آمفی‌تئاتر می‌شود، اغلب نگاه‌ها به سمت پرده، سیستم صوتی یا دکوراسیون فضا می‌رود؛ اما یک حقیقت مهم همیشه نادیده گرفته می‌شود: صندلی، مهم‌ترین نقطه تماس تماشاگر با سالن است. تماشاگر ممکن است دو ساعت بدون حرکت روی آن بنشیند، فیلم ببیند، تمرکز کند، هیجان‌زده شود یا حتی خسته شود.
در واقع، صندلی تنها تجهیزی است که تماشاگر به‌صورت مستقیم و طولانی‌مدت با آن درگیر است؛ بنابراین کیفیت آن می‌تواند تجربه تماشای فیلم را یا به اوج لذت برساند یا آن را کاملاً خراب کند.

یک صندلی استاندارد باید سه نقش اساسی را هم‌زمان ایفا کند:

حمایت فیزیکی از بدن :جلوگیری از خستگی و دردهای موضعی

ایجاد زاویه دید مناسب:بدون مزاحمت، بدون خم‌شدن یا چرخش‌های اضافی

حفظ تمرکز روانی:تجربه‌ای بی‌حاشیه، آرام و بدون آزار

زمانی که یکی از این سه ستون آسیب ببیند، کاربر احساس ناراحتی می‌کند؛ و این ناراحتی می‌تواند به‌طور مستقیم در ذهن او به نام سالن سینما ثبت شود، نه صرفاً به نام صندلی.

بر اساس تجربه پروژه‌های اجرایی و بازخوردهای ثبت‌شده در سالن‌های مختلف، مشخص شده که بخش قابل‌توجهی از شکایت‌های تماشاگران دقیقاً به صندلی‌ها مربوط است؛ نه کیفیت فیلم، نه سیستم صوتی و نه حتی رفتار کارکنان. یک صندلی غیراستاندارد می‌تواند باعث کمر‌درد، بی‌حسی پا، محدودیت دید، تکان‌های آزاردهنده، صدای جیرجیر یا حتی احساس «فاصله کم و تنگی بیش از حد» شود.

از طرف دیگر، صندلی‌های طراحی‌شده بر اساس اصول ارگونومی و استانداردهای جهانی مانند نمونه‌هایی که برند رضکو در پروژه‌های سینمایی و آمفی‌تئاتر سراسر کشور تولید و نصب کرده نشان داده‌اند که حتی در سالن‌هایی با امکانات متوسط، انتخاب صندلی صحیح می‌تواند تفاوت بزرگی در رضایت مخاطب ایجاد کند.

 

 

تجربه واقعی مخاطبین:نارضایتی‌هایی که ثبت شده

هیچ‌چیز به اندازه شنیدن تجربه واقعی تماشاگران نمی‌تواند نشان دهد که یک صندلی چقدر در کیفیت سالن تأثیرگذار است. در سال‌های اخیر، با بررسی پیام‌ها، نظرات آنلاین، گفت‌وگوهای کاربران در شبکه‌های اجتماعی و گزارش‌های میدانی از سالن‌های مختلف به‌ویژه پردیس‌های شلوغ یک الگوی مشترک دیده می‌شود:
بیشتر شکایت‌ها به شکل مستقیم یا غیرمستقیم به صندلی‌های ناکارآمد مربوط بوده است.

برای مثال، در برخی سالن‌ها (نام‌ها به‌دلایل حرفه‌ای حذف شده)، کاربران به‌طور مکرر اشاره کرده‌اند که:

• «صندلی‌ها بعد از ۳۰ دقیقه باعث کمر درد می‌شوند.»
• «پشتی صندلی بیش از حد عقب است و زاویه دید را خراب می‌کند.»
• «صندلی‌ها تکان می‌خورند و هر حرکت نفر کناری حواس را پرت می‌کند.»
• «فاصله پا بسیار کم است؛ انگار در پرواز اقتصادی نشستیم!»

این شکایت‌ها فقط نظرات پراکنده نیستند؛ بل‌که در برخی سالن‌ها تعداد آن‌ها به حدی رسیده که کاربران از اصطلاحاتی مثل «سالن خوبه، ولی صندلی‌ها افتضاحه» یا «با این صندلی‌ها دیگه نمیام» استفاده کرده‌اند. این نوع واکنش‌ها به‌طور مستقیم بر امتیاز نهایی سالن در Google Maps، اپلیکیشن‌های فروش بلیت و حتی میزان مراجعه مجدد اثر گذاشته است.

در بررسی میدانی پروژه‌های رضکو در سال‌های اخیر نیز، هنگام جایگزینی صندلی‌های قدیمی با مدل‌های استاندارد جدید، مدیران سالن‌ها گزارش داده‌اند که:

• تعداد شکایت‌ها تقریباً صفر شده
• میانگین امتیاز کاربران افزایش یافته
• و زمان ماندگاری تماشاگر روی صندلی بدون احساس خستگی بیش‌تر شده است

این تفاوت نشان می‌دهد که مسئله هرگز «سلیقه‌ای» نیست؛ بل‌که یک مشکل کاملاً فنی، ارگونومیک و قابل‌اندازه‌گیری است. سالن‌هایی که به‌دلیل محدودیت بودجه یا عدم آگاهی، صندلی‌های غیراستاندارد یا فرسوده را نگه می‌دارند، ناخواسته در حال از دست دادن مخاطبان وفادار خود هستند حتی اگر سیستم صوتی و تصویری درجه‌یک داشته باشند.

 

 

رایج‌ترین شکایت‌ها: از کمر درد تا محدودیت دید

وقتی مجموعه‌ای از نظرات و پیام‌های کاربران را کنار هم قرار می‌دهیم، متوجه می‌شویم که اغلب شکایت‌ها حول چند دسته مشخص می‌چرخد. این مشکلات تقریباً در تمام سالن‌هایی که از صندلی غیراستاندارد، فرسوده یا اشتباه نصب‌شده استفاده می‌کنند، به‌شکل یکسان دیده می‌شود. در ادامه به رایج‌ترین آن‌ها می‌پردازیم.

 

کمر درد و خستگی شدید پس از یک ساعت تماشا

این مورد بدون اغراق بزرگ‌ترین شکایت کاربران است. دلیل اصلی آن، پشتی‌هایی است که یا بیش از حد صاف طراحی شده‌اند یا زاویه‌ای دارند که فشار را روی ستون فقرات افزایش می‌دهد. در برخی سالن‌ها نیز نرمی اسفنج پس از سال‌ها استفاده از بین رفته و عملاً کاربر روی یک سطح سخت نشسته است.

بر اساس اصول ارگونومی، پشتی صندلی باید از گودی کمر محافظت کند و فشار وزن را به‌صورت متعادل پخش کند. صندلی‌هایی که این ویژگی را ندارند، نه‌تنها باعث درد کمر و گردن می‌شوند، بلکه تجربه تماشای فیلم را از لذت به رنج تبدیل می‌کنند. بسیاری از کاربران صراحتاً نوشته‌اند:
«فیلم خوب بود، اما از درد کمر نتونستم لذت ببرم.»

محدودیت دید به‌دلیل زاویه اشتباه یا ارتفاع نامناسب صندلی‌ها

مشکل دوم که بسیار تکرار می‌شود، مربوط به زاویه دید و ارتفاع صندلی است. زمانی که ارتفاع استاندارد رعایت نشده باشد یا شیب سالن به‌درستی محاسبه نشده باشد، افراد ردیف عقب با صحنه‌ای روبه‌رو می‌شوند که بخشی از پرده توسط سر نفر جلویی پوشیده شده است.

در برخی سالن‌ها نیز طراحی پشتی صندلی بیش از حد بلند است و حتی در حالت استاندارد هم بخش پایین پرده را می‌پوشاند. این موضوع برای کاربرانی با قد متوسط یا کوتاه‌تر بیش‌تر اتفاق می‌افتد.

نتیجه؟

• کاربر مجبور می‌شود کمر خود را خم کند
• یا به یک سمت متمایل شود
• و در طول فیلم مدام جابه‌جا شود، که خود باعث خستگی و نارضایتی می‌شود

یکی از کاربران در یک سالن معروف نوشته بود:
«برای اینکه پرده رو ببینم مجبور شدم کل فیلم رو نیم‌خیز بشینم!»

این نوع مشکلات اغلب به‌دلیل صندلی‌هایی رخ می‌دهد که بدون توجه به استانداردهای نصب، شیب سالن، فاصله پله‌ها یا زاویه دید طراحی شده‌اند. تجربه اجرای پروژه‌های سینمایی با صندلی‌های استاندارد رضکو ثابت کرده که رعایت همین فواصل و زوایا می‌تواند مشکل را به‌طور کامل حل کند.

بررسی ارگونومی صندلی‌های ناکارآمد

وقتی درباره نارضایتی تماشاگران صحبت می‌کنیم، معمولاً اولین مظنون «کیفیت ساخت» است؛ اما در بسیاری از سالن‌ها مشکل اصلی ارگونومی اشتباه است، نه لزوماً متریال ضعیف. ارگونومی یعنی صندلی چگونه با بدن انسان، نحوه نشستن، مدت زمان تماشا و زاویه دید هماهنگ شده است. هر زمان یکی از این عناصر رعایت نشود، صندلی even اگر از نظر ظاهری زیبا باشد به یک نقطه ضعف بزرگ تبدیل می‌شود.

زاویه پشتی اشتباه؛ عامل اصلی خستگی عضلات

در طراحی استاندارد صندلی سینمایی، زاویه پشتی باید به نحوی باشد که فشار روی لگن و ستون فقرات کنترل شود. اگر پشتی خیلی صاف طراحی شود، عضلات کمر مدام درگیر می‌مانند. اگر بیش از حد خمیده باشد، کاربر «غرق» می‌شود و کنترل بدن را از دست می‌دهد.

در بسیاری از صندلی‌های قدیمی یا غیراستاندارد، زاویه پشتی نه‌تنها مناسب نیست، بلکه با طراحی شیب سالن هم هماهنگ نشده است. این ناهماهنگی باعث می‌شود تماشاگر یا بیش از حد عقب متمایل شود و زاویه دید را از دست بدهد، یا مجبور شود بدن را به جلو خم کند تا پرده را بهتر ببیند.

 

نشت اسفنج و تغییر فرم نشیمن؛ دشمن پنهان رفاه تماشاگر

با گذشت چند سال استفاده، اسفنج صندلی‌های بی‌کیفیت دچار نشت، خوردگی یا تغییر فرم می‌شود. این اتفاق باعث می‌شود سطوح نشیمن به‌جای توزیع وزن، فشار را روی نواحی محدود مثل لگن یا ران متمرکز کنند. از نگاه ارگونومیک، حتی ۱۵٪ تغییر فرم در اسفنج کافی است تا تماشاگر پس از ۳۰ دقیقه دچار بی‌حسی پا، خستگی و بی‌قراری شود.

در پروژه‌های تعویض صندلی رضکو، در بسیاری از سالن‌ها مشاهده شد که مشکل نه از اسکلت صندلی، بلکه دقیقاً از همین تغییر فرم اسفنج و پارچه بوده است؛ یعنی بخشی که تماشاگر بیشترین تماس را با آن دارد.

عرض نامناسب صندلی و فاصله ناکافی ردیف‌ها

صندلی سینما باید به‌گونه‌ای طراحی شود که کاربر بتواند بدون برخورد به افراد کناری یا جلو و عقب، به‌راحتی بنشیند و برخیزد. در برخی سالن‌ها عرض صندلی‌ها بسیار کم است یا فاصله ردیف‌ها کمتر از استاندارد ۹۰ تا ۱۱۰ سانتی‌متر است؛ همین موضوع باعث احساس تنگی، محدودیت حرکت و نارضایتی می‌شود.

وقتی صندلی از ابتدا مطابق استاندارد ساخته نشود یا بدون توجه به پلان سالن نصب شود، نتیجه آن چیزی جز ناراحتی دائمی کاربر نیست. به همین دلیل شرکت‌های حرفه‌ای مانند رضکو در مراحل طراحی، تولید و نصب، ارگونومی را در کنار زیبایی و دوام، یک رکن اصلی می‌دانند.

 

چرا بعضی سالن‌ها همچنان این صندلی‌ها را نگه داشته‌اند؟

با وجود حجم بالای شکایت‌های کاربران، هنوز سالن‌های زیادی در کشور وجود دارند که از صندلی‌های فرسوده، غیراستاندارد یا قدیمی استفاده می‌کنند. سؤال این است: چرا مدیران این سالن‌ها اقدام به تعویض یا نوسازی نمی‌کنند؟
پاسخ را می‌توان در چند دلیل مهم و تکرار‌شونده پیدا کرد.

 

تصور غلط درباره هزینه تعویض صندلی‌ها

بسیاری از مدیران سالن‌ها فکر می‌کنند نوسازی صندلی‌ها یک پروژه بسیار پرهزینه و غیرقابل‌اجراست. در حالی که تجربه اجرای پروژه‌های رضکو نشان داده است که:

• هزینه نگهداری صندلی‌های خراب در بلندمدت بیشتر از هزینه تعویض آنهاست.
• کاهش فروش بلیت به‌دلیل نارضایتی کاربران، عملاً هزینه‌ای پنهان ایجاد می‌کند که اغلب از هزینه خرید صندلی‌های جدید بیشتر است.

در واقع، تعویض صندلی نه یک «هزینه»، بلکه یک سرمایه‌گذاری مستقیم روی تجربه کاربر و درآمد آینده سالن است.

انجام تعمیرات سطحی به‌جای بازسازی اصولی

در بسیاری از سالن‌ها، به‌جای تعویض کامل صندلی، تنها پارچه یا بخش کوچکی از اسفنج جایگزین می‌شود. این روش شاید در ظاهر هزینه را کاهش دهد، اما مشکل اصلی یعنی اسکلت فرسوده، ارگونومی اشتباه یا ناهماهنگی با شیب سالن را حل نمی‌کند.

در نتیجه:

• کاربران همچنان ناراضی می‌مانند،
• شکایت‌ها دوباره تکرار می‌شود،
• و سالن در درازمدت هزینه بیشتری پرداخت می‌کند.

این «تعمیرات پوششی» فقط ظاهر را بهبود می‌دهد، اما تجربه واقعی را بهتر نمی‌کند.

 

عدم آگاهی مدیریتی درباره استانداردهای به‌روز

برخی سالن‌ها سال‌هاست از صندلی‌هایی استفاده می‌کنند که مطابق استانداردهای جدید ارگونومی، آکوستیک و فاصله ردیف‌ها نیستند. بسیاری از مدیران اصلاً نمی‌دانند که استاندارد ملی 5783 برای صندلی سینما وجود دارد یا اینکه تولیدکنندگان تخصصی مثل رضکو نسخه‌های جدیدتر و بسیار راحت‌تری ارائه می‌دهند.

این مسئله به‌خصوص در سالن‌های قدیمی‌تر دیده می‌شود که از ابتدا با رویکرد «تجهیز حداقلی» ساخته شده‌اند.

 

ترس از اختلال در فعالیت سالن

گاهی مدیران به‌دلیل نگرانی از توقف فروش، تعویض صندلی را به تعویق می‌اندازند. در حالی که شرکت‌های حرفه‌ای می‌توانند این فرآیند را مرحله‌ای و بدون تعطیلی کامل سالن انجام دهند. همین موضوع کمک کرده بسیاری از پروژه‌های رضکو در زمان کوتاه و بدون اختلال اجرا شوند.

 

تأثیر انتخاب اشتباه صندلی بر درآمد سالن

شاید در نگاه اول صندلی فقط یک تجهیز ساده به‌نظر برسد؛ اما در واقع یکی از مهم‌ترین عوامل اقتصادی سالن است. تجربه سال‌ها اجرای پروژه و بررسی رفتار مخاطبان نشان می‌دهد که یک صندلی اشتباه می‌تواند بدون آنکه مدیر سالن متوجه شود، هزاران تومان از فروش روزانه را کاهش دهد. این اتفاق آرام، تدریجی و گاهی نامرئی است، اما اثر آن کاملاً واقعی و مستقیم است.

 

کاهش تکرار بازدید؛ بزرگ‌ترین ضربه به فروش سالن

در بازاری مانند سینما که درآمد آن به‌شکل مستقیم به بازگشت مخاطب وابسته است، راحتی صندلی نقش حیاتی دارد. حتی اگر فیلم عالی باشد، پرده بزرگ باشد، سیستم صوتی حرفه‌ای باشد، اما صندلی کاربر را اذیت کند، احتمال بازگشت او به همان سالن بسیار پایین می‌آید.

در تحلیل‌های انجام‌شده روی رفتار مخاطبان، مشاهده شده که:

• کاربران معمولاً سالن‌هایی را که «راحتی» دارند به‌عنوان انتخاب اول خود علامت‌گذاری می‌کنند.
• یک تجربه بد، کاربر را حتی برای فیلم‌های مهم و پرفروش از خرید بلیت همان سالن منصرف می‌کند.
• سالن‌هایی که صندلی‌های غیراستاندارد دارند، میانگین امتیازشان در Google Maps معمولاً پایین‌تر است، و این یعنی کاهش ورودی کاربران جدید.

به بیان ساده:
صندلی نامناسب به‌طور مستقیم تعداد بلیت‌های فروخته‌شده را کاهش می‌دهد.

تأثیر منفی بر امتیاز و اعتبار آنلاین سالن

در دنیای امروز، ۵۰ تا ۷۰ درصد مخاطبان قبل از انتخاب سالن، نظر کاربران را بررسی می‌کنند. کافی است چند کاربر بنویسند:

• «صندلی‌ها ناراحت بود»
• «کمرم درد گرفت»
• «زاویه دید مشکل داشت»

تا ده‌ها کاربر دیگر به‌سادگی آن سالن را از لیست انتخاب خود حذف کنند.

از آنجا که امتیاز کاربران یکی از فاکتورهای اصلی اعتبار سالن است، مشکلات صندلی می‌تواند در مدت کوتاهی به یک بحران جدی تبدیل شود و اثر مستقیم روی فروش داشته باشد.

هزینه پنهانِ نگه داشتن صندلی‌های فرسوده

بسیاری از مدیران فکر می‌کنند با تأخیر در تعویض صندلی‌ها در حال صرفه‌جویی هستند؛ اما در واقع:

• هزینه نظافت و نگهداری افزایش می‌یابد،
• شکایت‌ها بیشتر می‌شود،
• کاربران ناراضی به رقبا مهاجرت می‌کنند،
• و برند سالن به‌مرور تضعیف می‌شود.

بنابراین هر ماه تأخیر در نوسازی صندلی‌ها، به‌معنای از دست رفتن بخشی از درآمد بالقوه سالن است.

در مقابل، سالن‌هایی که در پروژه‌های خود از صندلی‌های استاندارد و ارگونومیک رضکو استفاده کرده‌اند، معمولاً پس از نوسازی گزارش داده‌اند که:

• نرخ بازگشت مخاطب بالاتر رفته
• نظرات مثبت کاربران افزایش یافته
• روند فروش بلیت پایدارتر شده است

نمونه‌های داخلی که باعث نارضایتی شدند

در سال‌های اخیر، بررسی‌های میدانی، گزارش‌های مردمی و تجربه حضور تیم‌های فنی نشان داده که چند گروه مشخص از سالن‌های کشور با مشکلات جدی در حوزه صندلی مواجه بوده‌اند. اگرچه به‌دلایل حرفه‌ای نام سالن‌ها ذکر نمی‌شود، اما الگوها کاملاً قابل‌تشخیص‌اند و نشان می‌دهند که چرا برخی فضاها دائماً با شکایت مواجه می‌شوند.

 

سالن‌های قدیمی با صندلی‌های نسل اول دهه‌های گذشته

در بسیاری از شهرها هنوز سالن‌هایی فعال‌اند که صندلی‌ها متعلق به ۱۵ تا ۲۰ سال پیش است. این صندلی‌ها معمولاً:

• پشتی‌های بسیار صاف و سخت دارند،
• اسفنج آن‌ها نشست کرده و از بین رفته،
• اسکلت فلزی آن‌ها صدا تولید می‌کند،
• و پهنای نشیمن برای کاربر امروزی بسیار کم است.

در یکی از این سالن‌ها (در یکی از شهرهای بزرگ)، کاربران بارها نوشته‌اند:
«فیلم فوق‌العاده بود اما صندلی‌ها اجازه نداد لذت ببریم.»

زمانی که تیم رضکو برای ارزیابی وارد سالن شد، مشخص شد که ساختار اصلی صندلی‌ها دیگر قابل‌استفاده نیست و تنها راه‌حل، تعویض کامل مجموعه بوده است. پس از نوسازی، تعداد شکایات به صفر رسید.

سالن‌های نوساز اما با انتخاب اشتباه تأمین‌کننده

یکی از موارد پرتکرار، سالن‌هایی هستند که تازه افتتاح شده‌اند اما به‌دلیل فشار بودجه یا تصمیم‌گیری عجولانه، از صندلی‌های غیراستاندارد وارداتی یا تولیدکنندگان غیرمتخصص استفاده کرده‌اند.

مشکلات در این سالن‌ها معمولاً شامل موارد زیر است:

• پشتی بسیار بلند و محدودکننده دید
• نصب غیراصولی نسبت به شیب سالن
• پارچه‌های بی‌کیفیت که در چند ماه اول شروع به پرزدهی می‌کنند
• فاصله کم ردیف‌ها که باعث برخورد زانو با صندلی جلو می‌شود

جالب است بدانید برخی از این سالن‌ها تنها چند ماه بعد از افتتاح، برای اصلاح کامل صندلی‌ها با تیم رضکو تماس گرفتند، زیرا حجم شکایت‌ها غیرقابل‌کنترل شده بود.

سالن‌های پرمخاطب که فرسودگی سریع‌تری تجربه می‌کنند

پردیس‌های بزرگ و سالن‌هایی که تردد بالایی دارند، معمولاً زودتر از سالن‌های کوچک با مشکل صندلی روبه‌رو می‌شوند. اگر صندلی از ابتدا استاندارد نباشد، حجم رفت‌وآمد باعث می‌شود:

• مکانیزم تاشو سریعاً لق شود،
• پارچه از ناحیه نشیمن ساییده شود،
• فریم‌ها صداهای آزاردهنده تولید کنند،
• و ظاهر صندلی‌ها به‌سرعت از ریخت بیفتد.

در چند پروژه مهم، رضکو صندلی‌های موجود را با مدل‌های مقاوم و دارای گارانتی چندساله و استاندارد ملی 5783 جایگزین کرد که نتیجه آن بهبود محسوس رضایت کاربران بود.

چک‌لیست ۱۲ مرحله‌ای بررسی سلامت صندلی سالن

بررسی زاویه پشتی

پشتی نباید بیش از حد صاف یا بیش از حد خوابیده باشد. زاویه نامناسب اولین عامل شکایت کاربران است.

تست نرمی و برگشت‌پذیری اسفنج

اگر اسفنج بعد از فشار، دیر به حالت اولیه برمی‌گردد یا فرو رفتگی دائمی دارد، زمان تعویض رسیده است.

بررسی عرض نشیمن

پهنای نشیمن باید با استانداردهای روز هماهنگ باشد. صندلی‌های بسیار باریک باعث خستگی سریع می‌شوند.

تست مکانیزم تاشو (Flip-up)

حرکت باید کاملاً روان و بی‌صدا باشد؛ هر صدای اضافه نشانه فرسودگی مکانیزم است.

ارزیابی صدای فریم در هنگام نشستن

هر صدای «قیژ»، «تَق» یا لرزش، نشانه ضعف اتصالات یا خوردگی اسکلت است.

کنترل فاصله ردیف‌ها

فاصله ایده‌آل بین ۹۰ تا ۱۱۰ سانتی‌متر است. کمتر از این میزان = شکایت حتمی کاربران قدبلند.

ارزیابی وضعیت پارچه یا چرم

پارگی، پرزدهی، لک‌های عمیق یا کش‌آمدگی نشانه پایان عمر ظاهری صندلی است.

بررسی هم‌ترازی صندلی‌ها با شیب سالن

اگر صندلی با شیب هماهنگ نباشد، زاویه دید خراب می‌شود.

تست ثبات پایه‌ها

هرگونه لرزش even  کوچک موجب انتقال تکان به ردیف‌های مجاور می‌شود.

بررسی ارتفاع صندلی از کف

ارتفاع غیراستاندارد باعث فشار به زانو یا گردی کمر می‌شود.

بررسی تمیزی و بهداشت صندلی

پارچه‌های قدیمی آلودگی بیشتری جذب می‌کنند و چرخه نظافت را دشوار می‌سازند.

ارزیابی تجربه واقعی کاربران

ثبت بازخورد کاربران بهترین شاخص سلامت صندلی است. حتی ۵ شکایت مشابه باید جدی گرفته شود.

در پایان

در نهایت می‌توان گفت که بخش بزرگی از کیفیت تجربه تماشاگر در سالن‌های سینما، تئاتر و آمفی‌تئاتر به صندلی‌ها وابسته است. صندلی‌ها تنها تجهیزاتی هستند که تماشاگر برای مدت طولانی با آن در تماس است؛ بنابراین هر ضعف کوچک در طراحی، ارگونومی یا نصب، می‌تواند تجربه‌ای که باید لذت‌بخش باشد را به یک خاطره ناخوشایند تبدیل کند.

بر اساس تجربه پروژه‌های متعدد رضکو در ایران و کشورهای منطقه، یک الگوی مشخص وجود دارد:
سالن‌هایی که صندلی استاندارد و نصب اصولی دارند، کمترین میزان شکایت را تجربه می‌کنند.
در مقابل، سالن‌هایی که به‌دلیل هزینه، بی‌توجهی یا ناآگاهی، صندلی‌های غیراستاندارد را نگه داشته‌اند، نهایتاً با کاهش مخاطب، افت امتیاز آنلاین و کاهش درآمد مواجه شده‌اند.

بنابراین برای هر مدیر سالن، ضروری است که حداقل یک‌بار در سال، وضعیت صندلی‌ها را بررسی کند و در صورت نیاز، قبل از آنکه نارضایتی کاربران افزایش پیدا کند، اقدام اصلاحی انجام دهد.

 

اگر حتی بخشی از چک‌لیست بالا در سالن شما نیازمند اصلاح است، بهتر است پیش از افزایش شکایات، اقدام به نوسازی یا تعویض صندلی‌ها کنید.
گروه صنعتی رضکو به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین تولیدکنندگان صندلی سینمایی، صندلی آمفی‌تئاتر و مبلمان سالن‌های حرفه‌ای with  بیش از ۵۵ سال سابقه و استاندارد ملی 5783 قادر است تمامی فرآیند طراحی، تولید، نصب و نوسازی صندلی را با گارانتی رسمی انجام دهد.